خوانش پریشی

کلمه "خوانش‌پریشی" که به معنای اختلال در خواندن و درک متن به کار می‌رود، از دو بخش "خوانش" و "پریشی" تشکیل شده است. در قواعد فارسی و نگارشی، توجه به نکات زیر اهمیت دارد:

1. کتابت: کلمه باید به صورت متصل نوشته شود: "خوانش‌پریشی" و نباید آن را به صورت جدا یا بدون استفاده از خط تیره (ـ) نوشت.

2. ادبیات: در متون رسمی و علمی، به دلیل اینکه این کلمه به یک اختلال خاص اشاره دارد، باید در زمان استفاده از آن، مفاهیم و معانی مرتبط با آن نیز به وضوح بیان شود.

3. جملات ارتباطی: هنگام بیان جملات حاوی این کلمه، سعی کنید آن را در جملاتی قرار دهید که نشان‌دهنده کاربرد آن باشد. مثلاً:

   • "خوانش‌پریشی یک اختلال شناختی است که می‌تواند بر یادگیری اثر بگذارد."
   • "کودکان مبتلا به خوانش‌پریشی ممکن است در فهم متون دچار مشکل شوند."

4. ترکیب‌ها و هم‌نشینی‌ها: این کلمه معمولاً با واژه‌هایی مانند "اختلال"، "تشخیص"، "درمان" و غیره به کار می‌رود.

5. جنس و تعداد: این واژه به صورت جمع نیز نمی‌آید و به طور کلی به عنوان یک اسم خاص و مشخص در نظر گرفته می‌شود.

توجه به این نکات در نوشتار صحیح و مؤثر کمک می‌کند.