کلمه «خوش‌بینی» از ترکیب دو کلمه «خوش» و «بینی» ساخته شده است. در نوشتن این کلمه و قواعد مربوط به آن، نکات زیر را باید در نظر گرفت:

1. فاصله‌گذاری: کلمه «خوش‌بینی» باید با یک خط تیره نوشته شود، چرا که یک ترکیب مرکب است و اجزای آن به هم مرتبط‌اند.

2. معنی و مفهوم: «خوش‌بینی» به معنای داشتن نگاهی مثبت و خوش‌دل به آینده یا موقعیت‌هاست و معمولاً به عنوان یک صفت به کار می‌رود.

3. نحو: در جمله، «خوش‌بینی» می‌تواند به عنوان اسم به کار رود. مثلاً: «او همیشه خوش‌بینی دارد.»

4. مقابل‌ واژه: واژه‌ی مقابل «خوش‌بینی» کلمه «بدبینی» (که به معنای نگاه منفی به مسائل است) می‌باشد.

5. نحو و ساختارهای معیاری: در نگارش متون فارسی، استفاده از «خوش‌بینی» در نقاط مختلف متن باید با ساختار صحیح و معیاری جمله مطابقت داشته باشد.

6. استفاده در صنایعی مختلف: کلمه «خوش‌بینی» در حوزه‌های مختلفی همچون روانشناسی، جامعه‌شناسی و روابط عمومی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه «خوش‌بینی» در نوشته‌ها و گفت‌وگوهای خود به نحو احسن استفاده کنید.