کلمه «دارماند بادافتاده» به صورت جداگانه بررسی می‌شود:

1. دارماند: این واژه به معنای «کسی که درمانده است» یا «مبتلا به مشکل» به کار می‌رود. در فارسی، واژه‌هایی که به «مند» ختم می‌شوند، معمولاً صفت هستند و حالتی را نشان می‌دهند.

2. بادافتاده: این ترکیب به معنای «افتاده و ناکام» است و در واقع به توصیف وضعیتی اشاره دارد که فرد یا چیزی در موقعیتی نامساعد قرار دارد.

قواعد نگارشی

• جدا یا متصل نوشتن: در فارسی، ترکیب‌های وصفی مانند این معمولاً به صورت جدا نوشته می‌شوند، اما متفاوت از آن، در بعضی متون ادبی می‌توان آنها را به عنوان یک واژه واحد در نظر گرفت. بنابراین، انتخاب بین این دو بیشتر به سبک نگارشی و هدف نویسنده بستگی دارد.

• نقطه‌گذاری: اگر این کلمات در یک جمله به کار می‌روند، باید به اصول نقطه‌گذاری توجه کنید. مثلاً، اگر در جملات توصیفی به کار می‌روند، باید از ویرگول استفاده کنید.

• سبک نوشتاری: در نوشتار رسمی، تلاش کنید کلمات را به دقت و با توجه به معانی و روابطشان به کار ببرید.

مثال استفاده در جمله:

«او یک دارماند بادافتاده است که در جستجوی راهی برای خروج از وضعیت دشوارش می‌باشد.»

با رعایت این اصول نگارشی و قواعد زبان فارسی می‌توان به درک بهتر و بیان دقیق‌تر مفهوم‌ها کمک کرد.