کلمه "درآمیختگی ایزوتوپی" در زبان فارسی شامل دو بخش اصلی است: "درآمیختگی" و "ایزوتوپی".

1. درآمیختگی

• "درآمیختگی" به معنای ترکیب یا پیوستگی است و به طور کلی برای توصیف حالتی به کار می‌رود که چندین عنصر یا موضوع به هم آمیخته می‌شوند.
• برای نگارش و استفاده صحیح از این کلمه، باید توجه داشت که در استفاده از آن باید با توجه به ساختار جمله و موارد معنایی، به گونه‌ای نوشته شود که ارتباط معنایی آن با دیگر اجزای جمله واضح باشد.

2. ایزوتوپی

• "ایزوتوپی" به مفهومی مرتبط با ایزوتوپ‌ها در فیزیک، به ویژه در علم اتمی اشاره دارد. ایزوتوپ‌ها نوعی از اتم‌ها هستند که دارای تعداد پروتون‌های یکسان ولی تعداد نوترون‌های متفاوت هستند.
• این کلمه معمولاً به عنوان صفت به کار می‌رود و در ترکیبات علمی و فنی استفاده می‌شود.

نگارش

• در نگارش این ترکیب، رعایت اصول نگارشی مهم است. برای مثال:
  • اگر این عبارت در وسط جمله قرار دارد، باید از قواعد مربوط به فاصله‌ گذاری و نشانه‌گذاری صحیح استفاده شود.
  • ممکن است نیاز به توضیح بیشتری برای خواننده باشد تا مفهوم دقیق "درآمیختگی ایزوتوپی" روشن شود.

مثال:

«تحقیقات جدید نشان داده‌است که درآمیختگی ایزوتوپی می‌تواند بر ویژگی‌های مواد تأثیر بگذارد.»

نکات نگارشی:

• استفاده به‌جا از ویرگول و نقطه برای تفکیک جملات.
• استفاده از نشانه‌های مناسب برای تأکید یا توضیح بیشتر در صورت نیاز.
• دقت در انتخاب واژه‌ها و توجه به معنای دقیق آنها.

در نتیجه، برای نگارش این عبارت باید به ساختار معنایی و کاربردی آن توجه شود و از قواعد نگارشی مناسب پیروی کرد.