کلمه "اجازۀ تقرب" به معنای مجوز یا اجازه برای نزدیک شدن به چیزی است. برای نوشتن و استفاده درست از این ترکیب، چند نکته نگارشی و قواعد فارسی را در نظر داشته باشید:

1. نوشتن درست: عبارت "اجازۀ تقرب" به صورت صحیح نوشته شده است. توجه داشته باشید که حرف "ه" در "اجازۀ" باید با زبر تلفظ شود.

2. استفاده از الفباء: در نوشتن این کلمه، باید دقت کرد که در زبان فارسی، حروف الفبا بر اساس قواعد خاصی به کار می‌روند و ساختار جملات معنادار باید رعایت شود.

3. نقطه‌گذاری: اگر این عبارت در داخل یک جمله قرار بگیرد، باید با رعایت قواعد نقطه‌گذاری، جملات را صحیح و واضح بیان کنید.

4. تنوع واژگان: بسته به سیاق و مفهوم، می‌توانید از واژه‌های هم‌معنی یا مترادف برای گسترش دامنه واژگانی خود استفاده کنید. مثلاً "مجوز نزدیک شدن" نیز می‌تواند به جای این ترکیب به کار رود.

5. معنای کلمات: مطمئن شوید که مخاطب با معنای هر یک از واژه‌ها آشنا است. "اجازه" به معنای مجاز بودن و "تقرب" به معنای نزدیک شدن است.

اگر سؤال یا نیاز به توضیحات بیشتری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!