کلمه "اجزای کلام" به معنای عناصر یا مؤلفه‌های گفتار و نوشتار است و در بررسی قواعد و نگارش فارسی، اهمیت ویژه‌ای دارد. در زمینهٔ اجزای کلام، می‌توان به چندین نکته‌ی اصلی اشاره کرد:

1. واژه‌ها (کلمات): کوچک‌ترین واحدهای زبانی که معنا دارند. واژه‌ها می‌توانند نام، فعل، صفت و غیره باشند.

2. جمله: مجموعه‌ای از واژه‌ها که به بیان یک معنا یا فکر کامل می‌پردازند. یک جمله باید دارای فعل و موضوع باشد.

3. عناصر جمله:

   • فعل: نشان‌دهنده‌ی عمل یا حالت.
   • فعل‌نما: اجزای جمله که معانی خاصی به فعل می‌دهند، مانند حالت آینده یا گذشته.
   • فعل کمکی: به فعل اصلی کمک می‌کند تا زمان، وجه و ... را مشخص کند.

4. موضوع و مفعول:

   • موضوع: آنچه در مورد آن جمله بیان می‌شود.
   • مفعول: آنچه بر آن عمل صورت می‌گیرد.

5. قید: واژه یا گروهی از واژه‌ها که به توصیف فعل یا صفت می‌پردازند.

6. حروف اضافه: عناصری هستند که ارتباط بین اسم‌ها و سایر اجزای جمله را مشخص می‌کنند.

7. فاصله‌گذاری و نگارش:

   • رعایت فاصله‌ها بین کلمات و جملات.
   • استفاده صحیح از علامت‌های نگارشی مانند نقطه، ویرگول، نقطه‌ویرگول و ...

8. تطابق: تطابق در جنس و تعداد بین اسم و صفت، ابزارها، و افعال.

9. ساختار جملات: استفاده از جملات ساده، مرکب و پیچیده به‌تناسب نیاز بیان.

با رعایت این اصول، می‌توان جملات صحیح و معناداری را در زبان فارسی ساخت.