کلمه «رابطۀ مبدأ ـ مقصد» یکی از اصطلاحات در زبان فارسی است که به توضیح یا توصیف ارتباط میان دو نقطه یا دو وضعیت مختلف می‌پردازد. در زیر به برخی از قواعد نگارشی و استفاده از این کلمه و اصطلاح مرتبط اشاره می‌شود:

1. نوشتار صحیح: کلمات و علامت‌ها باید به صورت صحیح و منظم نوشته شوند. در این مورد، «مبدأ» و «مقصد» باید به طور درست و بدون خطا استفاده شوند.

2. استفاده از علائم نگارشی: علامت «ـ» (خط تیره) به‌عنوان نشانه‌ای برای تفکیک و نمایش ارتباط میان دو مفهوم مختلف استفاده می‌شود. همچنین می‌توان از دونقطه (:) برای توضیح بیشتر استفاده کرد.

3. توافق در تعداد: اگر در جملات مختلف به رابطه بین مبدأ و مقصد اشاره می‌شود، باید توجه شود که جملات از نظر عدد و شخص (مفرد یا جمع) سازگار باشند.

4. توضیحات اضافی: در متون علمی یا ادبی، ممکن است نیاز به توضیحات اضافی در خصوص مبدأ و مقصد باشد. این توضیحات باید در قالب جملات کامل و واضح بیان شوند.

5. دقت در معنا: هرگاه از «رابطۀ مبدأ ـ مقصد» استفاده می‌شود، باید دقت کرد که هر دو واژه به درستی مفهوم خود را منتقل کنند و با هم تناقض نداشته باشند.

به‌طور کلی، رعایت این نکات می‌تواند به وضوح و صحت نگارش کمک کند.