کلمه "راهنمایی" در زبان فارسی به معنای ارائه اطلاعات و کمک به درک موضوعی است و در زمینه‌های مختلفی استفاده می‌شود. برخی از نکات نگارشی و قواعد مرتبط با این کلمه به شرح زیر است:

1. ضعف و قوی: "راهنمایی" به عنوان یک اسم به کار می‌رود و می‌تواند به صورت عام یا خاص باشد. برای مثال، "راهنمایی‌های لازم" یا "راهنمایی معلم".

2. جایگاه در جمله: معمولاً "راهنمایی" می‌تواند به عنوان مفعول یا فاعل در جملات به کار برود. مثلاً:

   • معلم به دانش‌آموزان راهنمایی کرد.
   • دانش‌آموزان از راهنمایی‌های معلم بهره بردند.

3. معنی و مفهوم: این کلمه معمولاً با مفهوم راهنما، کمک و مشاوره همراه است و می‌تواند در زمینه‌های علمی، آموزشی، اجتماعی و حتی فنی به کار رود.

4. تعداد: این کلمه در زبان فارسی به صورت جمع نیز به کار می‌رود “راهنمایی‌ها”، که برای بیان چندین نوع یا نمونه از راهنمایی‌ها استفاده می‌شود.

5. به کارگیری در متون رسمی: در متون رسمی و علمی، باید به تناسب با موضوع، از "راهنمایی" به دقت استفاده شود و توضیحات کافی برای وضوح مفهوم ارائه گردد.

6. نکات املایی: در نوشتار فارسی، توجه به املای صحیح کلمه در جمله و عدم اشتباه در نوشتن آن اهمیت دارد. همچنین در نوشتن به صورت درست از فاصله‌ها و نشانه‌های نگارشی استفاده شود.

به‌طور کلی، "راهنمایی" کلمۀ قابل توجهی در زبان فارسی است و به لحاظ دستور زبان و نگارش نیاز به دقت دارد.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "راهنمایی" در جملات آورده شده است:

1. معلم برای پروژه نهایی به دانش‌آموزان راهنمایی‌های لازم را ارائه داد.
2. من از دوستانم خواستم تا در انتخاب رشته تحصیلی به من راهنمایی کنند.
3. برای استفاده بهتر از این نرم‌افزار، می‌توانید به راهنمایی موجود در صفحه اصلی آن مراجعه کنید.
4. راهمایی که در خیابان‌ها نصب شده، کمک می‌کند تا رانندگان به راحتی مسیر خود را پیدا کنند.
5. او به عنوان یک مشاور، به خانواده‌ها در مسائل مالی راهنمایی می‌کند.

اگر مثال‌های دیگری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!