رعشه

کلمه "رعشه" در زبان فارسی به معنای لرز یا لرزش است و به‌ویژه در مواردی که فرد دچار ترس، اضطراب یا بیماری است، به کار می‌رود. برای نگارش صحیح این کلمه و استفاده درست از آن، می‌توان به موارد زیر توجه کرد:

1. نوشتار صحیح: کلمه "رعشه" به همین شکل نوشته می‌شود و درست نیست که به شکل دیگری مانند "رعش" یا "راعشه" نوشته شود.

2. استفاده در جمله:

   • باید توجه داشت که در جملات از کلمه "رعشه" به نحو صحیح استفاده شود. به عنوان مثال:
     • "از ترس، او دچار رعشه شد."
     • "رعشه‌ای در دست‌هایش حس می‌کرد."

3. ترکیب‌ها و افعال مرتبط: این کلمه معمولاً با افعالی مثل "داشتن"، "آمدن"، و "دچار شدن" به کار می‌رود. به عنوان مثال:

   • "او همیشه در مواقع استرس، رعشه دارد."
   • "هرگاه دربارهٔ آن موضوع صحبت می‌کرد، رعشه به او دست می‌داد."
4. قواعد جملات: در ساخت جملات، رعایت نکات نگارشی مانند استفاده از ویرگول، نقطه و دیگر نشانه‌های نگارشی مهم است. به عنوان مثال:
   • "او از دیشب بی‌خواب بود؛ رعشه‌ای تمام وجودش را فرا گرفته بود."

با رعایت این نکات، می‌توان از کلمه "رعشه" به شکل صحیح و مؤثر استفاده کرد.

در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "رعشه" در جملات آورده شده است:

1. زمانی که در شب‌های سرد به بیرون می‌روم، رعشه بر بدنم می‌افتد.
2. او به خاطر ترس از صحبت در جمع، رعشه‌ای بر دست‌هایش افتاد.
3. پس از شنیدن خبر غم‌انگیز، رعشه‌ای در وجودش حس کرد.
4. طوفان به قدری شدید بود که رعشه‌ای بر شیشه‌های خانه می‌افتاد.
5. نوازندگی پیانو چنان احساسی در او ایجاد کرد که به طور ناخواسته رعشه‌ای بر بدنش افتاد.

امیدوارم این مثال‌ها مفید باشند!