روایی

کلمه "روایی" به عنوان یک صفت در زبان فارسی استفاده می‌شود و به مفاهیم مربوط به راوی و روایت اشاره دارد. در زیر برخی از نکات و قواعد مرتبط با این کلمه و کاربردهای آن در نگارش آورده شده است:

1. معنی و استفاده: "روایی" به معنای مرتبط با روایت یا راوی است. این کلمه معمولاً در متون ادبی، نقد ادبی، و مباحث مربوط به داستان‌نویسی به کار می‌رود.

2. نحوه نوشتار: این کلمه باید با حروف فارسی و به صورت صحیح نوشته شود. دقت به املای صحیح آن الزامی است.

3. جایگاه کلمه: "روایی" معمولاً به عنوان صفت پیش از اسم می‌آید. مثلاً: "داستان روایی"، "محتوای روایی".

4. تطابق با اسم: مانند سایر صفات، "روایی" باید با اسم‌هایی که توصیف می‌کند، از نظر تعداد (مفرد/جمع) و جنس (مؤنث/مذکر) تطابق داشته باشد. به عنوان مثال:

   • داستان روایی (مفرد، مذکر)
   • داستان‌های روایی (جمع، مذکر)

5. جملات توصیفی: می‌توان از "روایی" در جملات توصیفی استفاده کرد. مثلاً: "این رمان داستانی روایی و جذاب دارد."

6. توجه به سیاق: همیشه باید توجه داشت که کلمه "روایی" در سیاق صحیح خود قرار گیرد تا مفهوم به درستی منتقل شود.

استفاده صحیح و اصولی از کلمه "روایی" و دیگر کلمات مرتبط می‌تواند به بهبود نگارش و انتقال بهتر پیام کمک کند.

در زیر چند مثال برای کلمه "روایی" در جملات مختلف آورده شده است:

1. تحقیق‌های اجتماعی باید از نظر روایی اعتبارسنجی شوند تا نتایج قابل اعتمادی به‌دست آید.
2. فیلم‌نامه این فیلم به‌خوبی نوشته شده و شخصیت‌ها دارای روایی قوی هستند.
3. در این مطالعه، روایی پرسش‌نامه مورد بررسی قرار گرفت تا اطمینان حاصل شود که داده‌های جمع‌آوری‌شده مناسب هستند.
4. نویسنده با استفاده از تکنیک‌های مختلف، روایی داستان را به گونه‌ای جذاب و دلنشین ایجاد کرده است.
5. روایی تاریخی این رویدادها نشان‌دهنده تأثیرات عمیق آن بر جامعه بوده است.

اگر به مثال‌های بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!