کلمه "روغن خام" از دو واژه "روغن" و "خام" تشکیل شده است. در مورد این ترکیب و قواعد نگارشی و دستوری آن، نکات زیر قابل ذکر است:

1. معنی: "روغن خام" به معنای روغنی است که تصفیه نشده و بدون فرآیندهای تصفیه و پالایش به دست آمده باشد.

2. نوع ترکیب: این ترکیب یک اسم مرکب است که در آن "روغن" اسم اصلی و "خام" صفت است.

3. نوشتار: این ترکیب باید به صورت پیوسته و بدون فاصله نوشته شود: "روغن خام".

4. علامت نگارشی: در متن‌های رسمی، اگر نیاز به توضیحات بیشتر باشد، می‌توان از ویرگول یا دو نقطه برای معرفی یا توضیح بیشتر استفاده کرد. مثلاً: "انواع روغن‌ها، شامل روغن خام، روغن تصفیه شده، و روغن‌های مخصوص."

5. قواعد صرفی: این ترکیب به عنوان یک اسم، می‌تواند در جمله‌ها به‌کار رود، مانند: "من روغن خام را برای پخت و پز انتخاب کردم."

6. سخن پایانی: در نوشتار رسمی، باید به دقت از این نوع ترکیب‌ها استفاده شود و بهتر است در صورت نیاز به توضیحات بیشتر، توضیحات لازم ارائه شود.

با رعایت این نکات، می‌توان از "روغن خام" به‌درستی و با رعایت قواعد نگارشی استفاده کرد.