کلمه "ریاضت طلبی" ترکیبی است که به معنای تلاش و کوشش در جهت دستیابی به فضایل اخلاقی و روحی از طریق انضباط و خودسازی به کار می‌رود. برای استفاده صحیح از این کلمه در نگارش فارسی، چند نکته نگارشی و قواعد مرتبط را می‌توان در نظر گرفت:

1. جداسازی اجزاء: "ریاضت" به معنای تمرین و سخت‌کوشی و "طلب" به معنای خواستن و جستجو کردن است. این کلمات به صورت ترکیبی با هم استفاده می‌شوند.

2. نقطه‌گذاری: اگر این کلمه در وسط جملات قرار گیرد، باید توجه شود که به درستی معنا منتقل شود و به لحاظ نگارشی صحیح باشد.

3. استفاده در جملات: می‌توان این کلمه را در جملات مختلف به کار برد و دقت کرد که جمله به خوبی معنا را منتقل کند. مثلاً: "ایجاد ریاضت طلبی در افراد می‌تواند به رشد شخصیتی آن‌ها کمک کند."

4. سبک نوشتاری: در متون علمی یا ادبی، می‌توان از "ریاضت طلبی" به شیوه‌های مختلف و در قالب‌های مختلف استفاده کرد. مثلاً: در مقالات روانشناسی، فلسفه یا عرفان.

5. توافق با دیگر کلمات: همچنین باید به هم‌خوانی این کلمه با دیگر واژه‌ها در جمله توجه کرد. مثلاً: "ریاضت طلبی یکی از اصول مهم در سیر و سلوک معنوی است."

این نکات به شما کمک می‌کند که کلمه "ریاضت طلبی" را به شیوه‌ای صحیح و مؤثر در نگارش خود استفاده کنید.