زبان‌شناسی متن یا زبان‌شناسی متنی (به انگلیسی: Discourse Analysis) شاخه‌ای از زبان‌شناسی است که به بررسی روابط میان زبان و متن، و نیز متون و زمینه‌های اجتماعی، فرهنگی و تاریخی می‌پردازد. برای نوشتن درباره زبان‌شناسی متن، رعایت قواعد و اصول نگارشی به شکل زیر پیشنهاد می‌شود:

1. قواعد نگارشی:

• فاصله‌گذاری: بین کلمات و جملات باید فاصله مناسب رعایت شود. برای مثال، بعد از ویرگول یا نقطه یک فاصله باید گذاشته شود.
• استفاده از علائم نگارشی: از علائمی مانند نقطه، ویرگول، دو نقطه و نقطه‌ویرگول به‌درستی استفاده کنید تا متن به‌طور منطقی و قابل فهم باشد.
• بزرگ و کوچک نوشتن: نام‌ها، مکان‌ها و عناوین خاص باید با حرف بزرگ شروع شوند. مانند "زبان‌شناسی" و "متن".

2. قواعد ساختاری:

• جملات منسجم: جملات باید به‌صورت منطقی و منسجم به هم مرتبط باشند. از جملات کوتاه و ساده استفاده کنید تا فهم آن‌ها آسان‌تر باشد.
• پاراگراف‌بندی: برای هر ایده یا موضوع جدید یک پاراگراف مستقل در نظر بگیرید. این کار به خواننده کمک می‌کند تا به راحتی مطالب را دنبال کند.

3. اصطلاحات و واژگان:

• استفاده از واژگان مناسب: با توجه به مخاطب و موضوع، از واژگان مناسب و علمی استفاده کنید.
• تعریف مفاهیم: اگر از اصطلاحات تخصصی استفاده می‌کنید، تعریف آن‌ها را در متن ارائه دهید تا برای خواننده قابل فهم باشد.

4. رویکرد و ساختار:

• مقدمه: در مقدمه به تعریف زبان‌شناسی متن و اهمیت آن بپردازید.
• بدنه متن: در بدنه متن می‌توانید به بررسی روش‌ها، نظریه‌ها و موارد کاربرد زبان‌شناسی متن بپردازید.
• نتیجه‌گیری: در انتها نتیجه‌گیری و تحلیل خود را ارائه دهید و پیشنهاداتی برای تحقیقات آینده مطرح کنید.

با رعایت این اصول، می‌توانید متنی سازمان‌یافته و منطقی در زمینه زبان‌شناسی متن بنویسید.