کلمه «سازگار» در زبان فارسی به معنای توافق‌پذیری یا همخوانی است و می‌تواند در زمینه‌های مختلفی به کار رود. در زیر به نکات قواعدی و نگارشی مربوط به این کلمه اشاره می‌شود:

1. نحوه نگارش:

   • کلمه «سازگار» به صورت «سازگار» نوشته می‌شود و نیازی به تغییر در شکل آن نیست.

2. جایگاه در جمله:

   • «سازگار» می‌تواند به عنوان صفت برای توصیف اسم‌ها به کار رود. برای مثال: «او فردی سازگار است.»
   • همچنین می‌تواند در ترکیب‌های مختلفی مورد استفاده قرار گیرد: «سازگار با محیط» یا «سازگار با تغییرات».

3. صرف و انحنا:

   • این کلمه به عنوان یک صفت، قابلیت مقایسه را دارد. می‌توان گفت: «او بیشتر سازگار است» یا «او کم‌سازگار است.»

4. معادل‌های دیگر:

   • در برخی مواقع می‌توان از معادل‌هایی مانند «همخوان»، «متناسب» یا «تطابق‌پذیر» استفاده کرد. اما هر یک از این واژه‌ها ممکن است بار معنایی متفاوتی داشته باشند.
5. استفاده از کلمات مرتبط:
   • از نظر نگارشی، می‌توان از کلمات مرتبطی مانند «سازگاری» (که به معنای قابلیت سازگار شدن است) یا «سازگارانه» (که به معنای به نحوی سازگار عمل کردن است) نیز استفاده کرد.

در نهایت، به یاد داشته باشید که استفاده از کلمات در متن باید با توجه به سیاق جمله و موضوع مورد نظر باشد.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "سازگار" در جمله آورده شده است:

1. این نرم‌افزار جدید با سیستم‌عامل ویندوز 10 کاملاً سازگار است.
2. او همیشه تلاش می‌کند تا با شرایط جدید سازگار شود.
3. این نوع گیاهان به راحتی با اقلیم خشک سازگار می‌شوند.
4. برای یک رابطه موفق، لازم است که هر دو طرف سازگار و قابل انعطاف باشند.
5. استفاده از وسایل الکترونیکی سازگار با محیط زیست می‌تواند به حفظ منابع طبیعی کمک کند.

اگر به مثال‌های بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!