کلمه "سال شمسی" به عنوان یک عبارت مرکب در زبان فارسی دارای نکات نگارشی و قواعد خاصی است. در زیر به برخی از این نکات اشاره می‌کنم:

1. تلفظ و شکل نوشتاری: "سال" به معنی یک دوره زمانی 365 روزه است و "شمسی" به اشاره به تقویم شمسی می‌باشد. این دو کلمه معمولاً به صورت ترکیبی استفاده می‌شوند.

2. حروف بزرگ: اگر "سال شمسی" در ابتدای یک جمله بیاید، اولین حرف "سال" باید با حرف بزرگ نوشته شود. به عنوان مثال: "سال شمسی جدید آغاز شد."

3. فاصله: در نگارش، بین "سال" و "شمسی" باید یک فاصله وجود داشته باشد. به عنوان مثال: "سال شمسی 1402".

4. استفاده صحیح: کاربرد صحیح عبارت "سال شمسی" در جملات مختلف شامل توصیف زمان و تاریخ است. مثلاً: "ما در سال شمسی 1403 به سفر خواهیم رفت."

5. ترکیب با اعداد: هنگام ذکر سال‌ها، معمولاً عدد سال به همراه "سال شمسی" به کار می‌رود، مانند: "سال شمسی 1399".

6. قید زمان: این عبارت معمولاً به عنوان قید زمان در جملات مورد استفاده قرار می‌گیرد و می‌تواند در کنار دیگر قیدهای زمانی نیز به کار رود. مانند: "در سال شمسی جاری، بسیاری از طرح‌ها اجرایی خواهند شد."

با رعایت این نکات، می‌توانید به طور صحیح و مؤثر از عبارت "سال شمسی" در نوشتار خود استفاده کنید.