کلمه "اصطلاح نگاری" شامل دو جزء است: "اصطلاح" و "نگاری". در زیر به بررسی قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با این کلمه می‌پردازیم:

1. تعریف و کاربرد:

   • اصطلاح به معنای یک واژه یا ترکیب واژه‌ای خاص در یک زمینه علمی، فرهنگی یا هنری است.
   • نگاری به معنای نوشتن یا ثبت کردن است. بنابراین "اصطلاح نگاری" به معنای نوشتن یا ثبت اصطلاحات و تعریف‌های آن‌ها در یک زمینه خاص است.

2. قواعد نگارشی:

   • هنگام استفاده از کلمه "اصطلاح نگاری" در جملات، باید به ساختار جمله و هارمونی کلمات توجه شود.
   • این کلمه به عنوان یک ترکیب، معمولاً به‌صورت مفرد و در حالت نكرة (غیر معرفه) نوشته می‌شود: "اصطلاح نگاری".
   • اگر اندیشیدن درباره‌ی این موضوع به‌عنوان یک فعالیت یا رشته‌ای خاص مورد نظر باشد، می‌توان از آن به‌صورت معرفه نیز استفاده کرد: "اصطلاح نگاری زبان‌شناسی".
3. نکات دیگر:
   • توجه به کلمات و عبارات جانبی: ممکن است در جملات مختلف، این ترکیب با واژگان مختلفی ترکیب شود. برای مثال، "کتاب اصطلاح نگاری"، "علم اصطلاح نگاری" و غیره.
   • رعایت تناسب بین فعل و فاعل: اگر در جملات به اصطلاح نگاری اشاره شود، باید فعل و فاعل متناسب با مفهوم جمله انتخاب شوند.

با رعایت این نکات، می‌توان به‌خوبی از کلمه "اصطلاح نگاری" در نوشتارهای مختلف استفاده کرد.