سوگنامه نویس

کلمه "سوگنامه نویس" از دو بخش تشکیل شده است: "سوگنامه" و "نویس". برای استفاده صحیح از این کلمه و رعایت قواعد نگارشی و زبان فارسی، موارد زیر را مد نظر قرار دهید:

1. اجزای کلمه:

   • "سوگنامه" به معنی نوشته‌ای است که در مورد سوگ وmourning (غصه و عزاداری) نوشته می‌شود.
   • "نویس" به معنای شخصی است که می‌نویسد.

2. نحوه نوشتن:

   • کلمه "سوگنامه نویس" بدون فاصله و به صورت مرکب (چند جزئی) نوشته می‌شود.
   • در نوشتن، از حرف "ی" برای هماهنگی با قواعد نگارشی استفاده می‌شود: "سوگنامه‌نویس".

3. استفاده از کلمات وابسته:

   • اگر بخواهید یک صفت به این کلمه اضافه کنید، مثلاً "معروف" یا "برجسته"، باید در ساختار آن توجه کنید: "نویسنده‌ی سوگنامه‌های معروف".

4. جنس و شمار:

   • "سوگنامه‌نویس" به صورت جمع نیز می‌تواند به "سوگنامه‌نویسان" تبدیل شود، که به گروهی از این نویسندگان اشاره دارد.
5. نقش گرامری:
   • این کلمه می‌تواند به عنوان اسم، به کار رود و می‌تواند در جملات مختلف نقش فاعل یا مفعول داشته باشد.

در نهایت، استفاده از این کلمه در متن‌ها و نوشته‌ها باید با توجه به معنا و سیاق جمله باشد تا مفهوم به‌درستی منتقل شود.