در زبان فارسی، قواعد نگارشی و دستوری برای استفاده از واژه «اطلس زبانی» به چند نکته قابل توجه اشاره دارد:

1. نوشتار صحیح: کلمه «اطلس» معمولاً با «الف» و به صورت «اطلس» نوشته می‌شود. به همین ترتیب، «زبانی» به معنی مربوط به زبان است و به درستی باید نوشته شود.

2. تضاد یا وابستگی: «اطلس زبانی» به عنوان یک ترکیب اسمی به کار می‌رود و لازم است به عنوان یک مجموعه واحد در نظر گرفته شود. این به این معناست که مفهوم آن به نقشه‌ها یا توصیفاتی از زبان‌ها اشاره دارد.

3. جنس کلمات: در فارسی، واژه «اطلس» مذکر است و در ترکیب «اطلس زبانی» واژه «زبانی» که صفت است، به تمام معنی ارتباط دارد. در نوشتار خود دقت کنید که صفت و موصوف به درستی با هم سازگار باشند.

4. حروف اضافه: در جملات‌هایی که از «اطلس زبانی» استفاده می‌شود، دقت کنید که حروف اضافه همچون «از» یا «به» به درستی و به جا استفاده شوند. به عنوان مثال: «اطلس زبانی ایران» یا «اطلس زبانی در تحقیق».

5. توجه به جزئیات: در نگارش، بهتر است از کاربرد درست و دقیق کلمات در جملات خود اطمینان حاصل کنید. جملات خود را بررسی کنید تا از لحاظ نثر و دقت کلمات مناسبی استفاده کرده باشید.

به این ترتیب، ترکیب «اطلس زبانی» با رعایت این نکات می‌تواند به صورت موثر در متون فارسی مورد استفاده قرار گیرد.