برای استفاده درست از عبارت «شکل‌گیری» به عنوان یک کلمه، ابتدا باید به تسهیلات و قواعد نگارشی توجه کنیم:

1. نشانه‌گذاری: شکل‌گیری به عنوان یک اسم مرکب یا ترکیبی از «شکل» و «گیری» است که در نگارش به شکل «شکل‌گیری» نوشته می‌شود. توجه به وصل و یا فصل این دو جزء اهمیت دارد. در اینجا، علامت «ـ» نشان‌دهنده ی پیوند بین دو کلمه است.

2. موارد کاربرد: شکل‌گیری معمولاً در جملات به معنای شروع یا فرآیند ایجاد چیزی به کار می‌رود. برای مثال: «شکل‌گیری یک حزب سیاسی نیاز به زمان و برنامه‌ریزی دارد.»

3. تطابق با دیگر اجزای جمله: در جملات باید دقت شود که شکل‌گیری با دیگر اجزای جمله از نظر زبانی و معنایی همخوانی داشته باشد. مثلاً: «شکل‌گیری ایده‌های نو به خلاقیت نیاز دارد.»

4. توجه به صحیح‌نویسی: در نگارش رسمی و علمی، باید به دقت و صحت در نوشتن این کلمه توجه کرد تا از بروز خطاهای املایی جلوگیری شود.

5. جدا کردن عناوین و اصطلاحات: در متون علمی و تخصصی گاهی لازم است که برای روشن‌تر شدن مفهوم، عبارت «شکل‌گیری» در کنار توضیحات یا عناوین دیگر ذکر شود.

با رعایت این قواعد، می‌توان از کلمه «شکل‌گیری» به درستی استفاده کرد و متن‌های نگارشی با کیفیت و صحیحی را تولید نمود.