در زبان فارسی، برای استفاده از کلمه "شکم" در حالت حاد و به‌خصوص در نگارش، چند نکته نگارشی و قواعدی وجود دارد:

1. استفاده از اضافه (“شکمِ”): در مواردی که بخواهید به شکم اشاره کنید و نوع خاصی از آن را توصیف کنید، می‌توانید از اضافه استفاده کنید، مثلاً:

   • شکمِ بزرگ
   • شکمِ دردناک

2. فعل و صفت مربوطه: در جملاتی که "شکم" به عنوان فاعل یا مفعول قرار می‌گیرد، باید به فعل یا صفت مربوطه توجه داشته باشید. مثلاً:

   • شکم درد می‌کند.
   • شکم او بزرگ است.

3. حالت حاد: اگر بخواهید به حالت حاد شکم اشاره کنید، می‌توانید عبارات و صفاتی مانند "دردناک"، "بزرگ"، "ناراحت" و غیره را به کار ببرید:

   • شکم او به شدت دردناک شده است.
   • او از شکم خود بسیار ناراحت است.

4. استفاده از قید: برای دقیق‌تر بیان کردن حس یا موقعیت مربوط به شکم می‌توانید از قیدها استفاده کنید:

   • شکم او به طرز عجیبی بزرگ شده است.
5. عمده‌نویسی و نقطه‌گذاری: توجه به قواعد نقطه‌گذاری و عمده‌نویسی در جملات، مخصوصاً در آغاز جملات و بعد از نقطه، بسیار مهم است.

به‌طور کلی، هنگامی که دربارهٔ "شکم" صحبت می‌کنید، باید به سیاق جمله و معنای مورد نظر توجه کنید تا نوشتار شما روان و قابل فهم باشد.