عبارت "شمارۀ محفوظ" به معنای شماره یا شناسه‌ای است که برای یک شیء یا موضوع خاص در نظر گرفته می‌شود و معمولاً در متون اداری، علمی یا رسمی به کار می‌رود. در نگارش این عبارت، باید به چند نکته توجه کرد:

1. استفاده از ویرگول یا دو نقطه: در مواردی که "شمارۀ محفوظ" به عنوان عنوان یا سرعنوان قرار گیرد، می‌توان از ویرگول یا دو نقطه برای تفکیک آن از متن بعدی استفاده کرد.

   مثال:

   • شمارۀ محفوظ: 12345
   • شمارۀ محفوظ، 12345

2. حروف بزرگ و کوچک: در شروع جمله، حرف اول "شمارۀ" باید بزرگ نوشته شود، مگر اینکه در وسط جمله قرار گیرد.

3. تعبیر صحیح اعداد: اگر شماره‌ای که بعد از "شمارۀ محفوظ" می‌آید، عدد است، باید به املای صحیح آن توجه شود.

4. فاصله: بین "شمارۀ" و شماره باید یک فضای مناسب وجود داشته باشد، به ویژه اگر شماره یک عدد بزرگتر باشد.

5. نکات نگارشی: بسته به نوع متن و مخاطب، ممکن است نیاز به توضیحات بیشتری در مورد شمارۀ محفوظ باشد، که می‌توان آن را در پرانتز یا به عنوان توضیحات اضافی ارائه کرد.

با رعایت این نکات، می‌توان به درستی از عبارت "شمارۀ محفوظ" در نگارش استفاده کرد.