قواعد فارسی و نگارشی برای عبارت «اُفت شنوایی حسی ـ عصبی» به شرح زیر است:

1. جداسازی و نظم عبارت: در این عبارت، کلمه "اُفت" به عنوان فعل یا حالتی که به یک مشکل یا اختلال اشاره دارد، به کار رفته است و "شنوایی" به عنوان اسم اصلی و "حسی ـ عصبی" به عنوان صفت توصیفی برای نوع اُفت شنوایی به کار می‌رود. بهتر است در نوشتن این عبارت، از فاصله‌ی مناسب بین واژه‌ها استفاده کنیم.

2. استفاده از خط فاصله: در فارسی برای نشان دادن ارتباط بین دو واژه (به ویژه در مواردی مثل «حسی ـ عصبی») استفاده از خط فاصله به این منظور است که این دو صفت به‌طور مشترک یک نوع خاص از ویژگی را توصیف می‌کنند. بنابراین، «حسی ـ عصبی» باید مانند یک عبارت واحد در نظر گرفته شود.

3. نقطه‌گذاری: اگر این عبارت بخشی از یک جمله باشد، باید به قوانین نقطه‌گذاری توجه کرد. برای مثال، در انتهای جمله ممکن است باید یک نقطه قرار گیرد.

4. آوایی و نوشتاری: کلمه «اُفت» به معنای کاهش یا افت در توانایی است. با توجه به این‌که در زبان فارسی، تأکید بر آوای صحیح واژگان مهم است، باید اطمینان حاصل شود که کلمه به درستی تلفظ و نوشته شود.

5. قواعد لغوی: لازم به ذکر است که در متون پزشکی یا علمی، توجه به دقت و وضوح در انتخاب واژه‌ها و عبارات بسیار حائز اهمیت است. از این رو، در صورت استفاده از این عبارت در متون علمی، دقت در ارائه تعاریف و توضیحات مربوط به آن ضروری است.

به‌طور کلی، رعایت این نکات می‌تواند به درک بهتر دیگران از مفهوم «اُفت شنوایی حسی ـ عصبی» کمک کند و از ابهام‌ها بکاهد.