کلمه "ظرفیت" در زبان فارسی به معنای قابلیت یا گنجایش یک چیز برای نگهداری یا تحمل چیزی دیگر است. در اینجا به برخی نکات نگارشی و قواعد مربوط به این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نوشتار صحیح: کلمه "ظرفیت" با الف نوشته می‌شود و تلفظ آن به صورت "zar-fi-yat" است.

2. استفاده در جملات: این کلمه می‌تواند در جملات به عنوان اسم استفاده شود. مثلاً:

   • ظرف این میز ظرفیت ۵ نفر را دارد.
   • ظرفیت تالار برای برگزاری مراسم محدود است.

3. خودکارآمدی: به طور کلی "ظرفیت" می‌تواند به زمینه‌های مختلفی مانند ظرفیت درسی، ظرفیت صنعتی، ظرفیت خالی و غیره اشاره کند.

4. توجه به جمع و مفرد: این کلمه به صورت مفرد و جمع استفاده می‌شود. جمع آن به شکل "ظرفیت‌ها" نوشته می‌شود.

   • ظرفیت‌های مختلف این سیستم به ما کمک می‌کند.

5. نگارش صحیح با پیشوند و پسوند: ممکن است این کلمه با پیشوندها و پسوندهای مختلف همراه شود:

   • ظرفیت‌سنجی
   • ظرفیت‌افزایی
6. غلط‌های متداول: دقت کنید که برخی ممکن است به جای "ظرفیت"، "ظرفت" بنویسند، که نادرست است.

با رعایت این نکات، می‌توانید به صورت صحیح و مناسب از کلمه "ظرفیت" در نوشته‌ها و صحبت‌های خود استفاده کنید.

1. ظرفیت کمد جدیدی که خریدیم، به اندازه کافی برای ذخیره‌سازی تمام لباس‌های فصل تابستان ما دارد.
2. این باتری دارای ظرفیت بالایی است و می‌تواند دستگاه الکترونیکی را برای مدت طولانی‌تری روشن نگه دارد.
3. ظرفیت شرکت ما برای تولید محصولات جدید، با استفاده از تکنولوژی‌های نوین افزایش یافته است.