در زبان فارسی، "ظرفیت نشسته" به معنای ظرفیت یک مکان یا فضای معین برای افراد یا اشیاء است که در حالت نشسته قرار دارند. اما برای بررسی قواعد فارسی و نگارشی این عبارت، باید توجه به چند نکته مهم کرد:

1. تلفظ: این عبارت ممکن است در گفتار به شکل‌های مختلفی تلفظ شود، اما تلفظ صحیح آن "ظرفیتِ نشسته" است. در نوشتار، از استفاده از تکیه‌ها و حرکات فارسی (زیر و زبر) خودداری می‌شود و این فقط در متون تخصصی و آموزشی دیده می‌شود.

2. فاصله‌گذاری: بین "ظرفیت" و "نشسته" باید یک فاصله وجود داشته باشد، زیرا این دو کلمه مفاهیم جداگانه‌ای را بیان می‌کنند.

3. نکات نگارشی:

   • در نوشتار رسمی، بهتر است از واژه‌ها و عبارات واضح و روشن استفاده کنیم.
   • اگر لازم باشد تا تعریفی یا توضیحی در مورد این عبارت اضافه شود، می‌توان از ویرگول یا دو نقطه استفاده کرد.

4. ترکیب: "ظرفیت" به معنی مقدار و اندازه‌ای است که یک مکان می‌تواند بپذیرد. "نشسته" نیز به حالت افراد اشاره دارد. بنابراین، "ظرفیت نشسته" تنها به ظرفیت افراد در حال نشسته اشاره دارد.

5. نحو: در یک جمله، می‌توان "ظرفیت نشسته" را به عنوان یک اسم مرکب در نظر گرفت. به عنوان مثال: "ظرفیت نشسته این سالن ۵۰ نفر است."

با رعایت این نکات، می‌توان به درستی از عبارت "ظرفیت نشسته" استفاده کرد و به نگارش صحیح توجه لازم را داشت.