در زبان فارسی، کلمه «عقب‌نشینی» به معنای بازگشت به عقب یا ترک موضع است. در نوشتار و نگارش این کلمه، رعایت برخی از قواعد ضروری است:

1. فاصله‌گذاری: کلمه «عقب‌نشینی» به صورت یک کلمه نوشته می‌شود و در آن از خط تیره برای اتصال دو بخش «عقب» و «نشینی» استفاده می‌شود.

2. علامت‌گذاری: هنگام استفاده از این کلمه در جملات، باید توجه داشت که در صورت استفاده در نقش‌های مختلف (فعل، اسم، صفت) باید با ساختار جمله همخوانی داشته باشد.

3. قواعد صرف و نحو: این کلمه می‌تواند به عنوان اسم به کار رود، اما در بعضی موارد ممکن است به عنوان فعل به کار رود (مثلاً در نتیجه گیری‌ها یا تحلیل‌های نظامی).

4. استفاده در جملات: به عنوان مثال:

   • «در جنگ، عقب‌نشینی نیروها به معنای پذیرفتن شکست است.»
   • «برای حفظ جان سربازان، عقب‌نشینی تاکتیکی انجام شد.»
5. انتخاب واژه‌های مناسب: در نوشتار رسمی یا علمی، ممکن است نیاز به استفاده از واژه‌های معادل و مرتبط نیز باشد، مانند «بازگشت» یا «ترک موضع».

در نهایت، دقت کنید که همیشه در زمینه و بافت مناسبی از این کلمه استفاده کنید تا مفهومی دقیق و قابل فهم منتقل شود.

1. بعد از فشارهای شدید در مذاکرات، گروه نظامی تصمیم به عقب نشینی از مواضع خود گرفت.
2. عقب نشینی اقتصادی کشور باعث افزایش نارضایتی عمومی و اعتراضات مردمی شد.
3. بازیکنان تیم فوتبال بعد از دریافت گل، به سرعت عقب نشینی کردند تا موقعیت مناسبی برای حمله مجدد ایجاد کنند.