کلمه "القایی" در زبان فارسی به معنای "مرتبط با القا" است و معمولاً در زمینه‌های علمی یا فلسفی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در اینجا به برخی از قواعد نگارشی و دستور زبان مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نحوه‌ی نوشتار: کلمه "القایی" به صورت "القایی" نوشته می‌شود و نیاز به هیچگونه علامت اضافی ندارد.

2. جنس و عدد: "القایی" به عنوان یک صفت، می‌تواند برای توصیف اسم‌های مذکر و مؤنث به کار رود و همچنین در حالت مفرد و جمع استفاده شود. به عنوان مثال:

   • القای علمی
   • آثار القایی

3. موقعیت در جمله: این کلمه معمولاً به عنوان صفت در جمله به کار می‌رود و می‌تواند قبل از اسم یا بعد از آن بیاید. به عنوان مثال:

   • نظریه‌ی القایی
   • مفهوم القایی

4. نقش معنایی: این کلمه به نوعی به ارتباط و تأثیرگذاری اشاره دارد. به همین دلیل، در جملات می‌تواند پیوندی بین موضوع و اثرش ایجاد کند.

5. همنشینی با سایر کلمات: "القایی" می‌تواند با کلماتی مانند "اثر"، "نظریه"، "فرایند" و... ترکیب شود.

به طور کلی، استفاده صحیح از "القایی" و به کار بردن آن در جملات علمی و ادبی، نشان‌دهنده تسلط بر زبان فارسی و دقت در نگارش است.

1. نظریه القایی می‌تواند به ما کمک کند تا به درک بهتری از رویدادهای طبیعی دست پیدا کنیم.
2. استاد در کلاس فیزیک توضیح داد که چگونه میدان‌های مغناطیسی می‌توانند جریان‌های الکتریکی را به صورت القایی ایجاد کنند.
3. القایی بودن برخی از پدیده‌ها در علم روانشناسی می‌تواند در تحلیل رفتار انسان‌ها موثر باشد.