کلمه "فرسایش جویباری" شامل دو جزء است: "فرسایش" و "جویباری". برای نوشتن، استفاده و نگارش این ترکیب، چند نکته‌ی قواعد فارسی و نگارشی را می‌توان مدنظر قرار داد:

1. ساختار کلمات:

   • "فرسایش" به معنای فرساوده شدن یا تخریب شدن است و در زمینه‌های علمی و زیست‌محیطی به کار می‌رود.
   • "جویباری" به مفهوم مرتبط با جویبار یا آبراه است. این کلمه می‌تواند به ویژگی یا حالت جویبارها اشاره کند.

2. نحوه‌ی نوشتار:

   • ترکیب "فرسایش جویباری" باید به صورت جداگانه نوشته شود و هیچ علامت نگارشی بین آن‌ها قرار نگیرد.

3. کاربرد در جمله:

   • از این ترکیب معمولا در متون علمی، زیست‌محیطی و زمین‌شناسی استفاده می‌شود. به عنوان مثال: «فرسایش جویباری می‌تواند تأثیرات منفی بر اکوسیستم‌های محلی داشته باشد.»
4. نکات خاص:
   • در نوشتن علمی، بهتر است دقت کنید که توضیحات مربوط به هر یک از کلمات و ترکیب‌های آن‌را به‌طور کامل بیان کنید تا مفهوم واضح باشد.
   • از جملات طولانی و پیچیده پرهیز کنید تا مفهوم بیان شده به راحتی قابل فهم باشد.

به طور کلی، "فرسایش جویباری" به موضوعی خاص اشاره دارد که باید در متن‌های مرتبط با محیط‌زیست، زمین‌شناسی و دیگر علوم طبیعی به کار برود.