کلمه "فرض ساده" در زبان فارسی به مفهوم یک فرضیه یا نقطه نظر ابتدایی و غیر پیچیده اشاره دارد. در بکارگیری این عبارت، توجه به برخی نکات نگارشی و قواعد فارسی مهم است:

1. استفاده صحیح از کلمات: "فرض" به معنای تصوری است که بر اساس آن قراری گذاشته می‌شود. "ساده" نیز به معنای عدم پیچیدگی و وضوح است. ترکیب این دو به معنای فرضی است که فقط بر اساس اصول اولیه و بدون جزئیات پیچیده بیان شده است.

2. جنس کلمات: "فرض" به عنوان یک اسم مذکر و "ساده" به عنوان صفت است، که صفت برای توصیف اسم به کار می‌رود. بنابراین، ترکیب "فرض ساده" از نظر زبانی صحیح و متعارف است.

3. نگارش: در نگارش و استفاده از این عبارت، باید به رعایت فاصله‌گذاری بین کلمات توجه کرد؛ به عنوان مثال: "فرض ساده" (بدون فاصله اضافی بین کلمات).

4. استفاده در جملات: برای بیان بهتر مفهوم، می‌توان از این عبارت در جملات مختلف استفاده کرد:

   • "برای تحلیل این مسأله، ابتدا باید یک فرض ساده را بررسی کنیم."
   • "این فرض ساده می‌تواند به ما در درک بهتر موضوع کمک کند."
5. ایجاد تنوع: اگر بخواهید عبارتی مشابه را استفاده کنید، می‌توانید از عبارات دیگری مانند "فرض اولیه" یا "حدس ابتدایی" نیز بهره ببرید، بسته به سیاق جمله و زمینه مورد نظر.

با رعایت این نکات، می‌توان به خوبی از عبارت "فرض ساده" در نوشته‌ها و گفت‌وگوهای فارسی بهره برد.