در زبان فارسی، برای استفاده درست از کلمات و عبارات، رعایت قواعد نگارشی و دستور زبان بسیار مهم است. در ادامه به بررسی هر یک از کلمات ذکرشده پرداخته می‌شود:

1. فروکَشَند:

   • این فعل به معنای کاهش یافتن یا کمتر شدن است و از نظر نگارشی باید به صورت فارسی نوشته شود. به صورت عمومی نوشته می‌شود: فروکشند. (بدون کسرۀ موجود در "کَش")

2. فروتر:

   • این واژه صفت تفضیلی است که به معنای «کمتر» یا «کوتاه‌تر» در مقایسه با دیگران به کار می‌رود. در متن‌های رسمی بهتر است از "فروتر" به معنای «پایین‌تر» یا «درجه کمتری» استفاده شود. نگارش این واژه صحیح است و نیازی به تغییر ندارد.

3. مِهین:

   • این کلمه به معنای «مهم» یا «بزرگ» در زبان فارسی به کار می‌رود. در این مورد هم نگارش صحیح است و نباید به صورت «مهین» بدون کسرۀ "م" نوشته شود.
4. میانگین:
   • این واژه به معنای "میانگین" یا "متوسط" در مناسبتی مثل آمار استفاده می‌شود. نگارش آن نیز صحیح است.

در نهایت، برای نوشتن یک متن صحیح به فارسی، توجه به قواعد نگارشی (مثل استفاده از ویرگول، نقطه و ...) و رعایت قواعد صرف و نحو ضروری است. هر کدام از این واژه‌ها باید در جملات به درستی و با توجه به معنا و بافت متن جایگزین شوند.