کلمه "قطبش‌پذیری" در زبان فارسی به معنای قابلیت یا خاصیت یک جسم یا ماده برای قطبش یا ایجاد قطبش است. در اینجا به قواعد و نگارش این کلمه می‌پردازیم:

1. ترکیب‌سازی:

   • "قطبش" به معنای فرآیند یا عمل ایجاد قطبش است.
   • "پذیری" به معنای قابلیت یا توانایی است.

   این ترکیب به صورت "قطبش‌پذیری" نوشته می‌شود. در ترکیب‌های فارسی، معمولاً کلمات به هم چسبیده و با "ـی" به هم متصل می‌شوند.

2. علامت‌گذاری:

   • در نوشتن کلمه، باید توجه داشته باشید که بین "قطبش" و "پذیری" یک "ـ" (تکه‌ای از علامت) وجود دارد که نشان‌دهنده‌ی این است که این دو بخش به هم متصل شده‌اند.

3. نوشتار علمی:

   • در متون علمی و فنی، این واژه معمولاً به کار می‌رود و باید به صورت صحیح و با توجه به قواعد نگارشی استفاده شود.
4. توجه به زبانی:
   • این واژه به معنای علمی و تخصصی است و معمولاً در متون فنی، فیزیک، و الکترونیک استفاده می‌شود. در موارد غیررسمی یا محاوره‌ای، ممکن است کمتر به کار رود.

پس از لحاظ نگارشی، صحیح‌ترین و مناسب‌ترین شکل نوشتن این کلمه "قطبش‌پذیری" است.