کلمه "قلوه سنگ" در زبان فارسی به معنای سنگ‌های کوچک و گردی است که معمولاً در بستر رودخانه‌ها یافت می‌شوند. قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه عبارتند از:

1. کتابت صحیح: "قلوه سنگ" به صورت جدا نوشته می‌شود و باید هر دو بخش آن با حروف پهلوی به درستی نوشته شوند.

2. تلفظ: این کلمه به صورت "قلوه" (مخفف قلوه به معنای سنگ‌های کوچک) و "سنگ" تلفظ می‌شود.

3. جمع: شکل جمع "قلوه سنگ" به صورت "قلوه سنگ‌ها" یا "قلوه سنگ‌های" است. به این ترتیب می‌توان در جملات به تعداد بیشتری از این سنگ‌ها اشاره کرد.

4. نقش دستوری: "قلوه سنگ" معمولاً به عنوان اسم آورده می‌شود و می‌تواند در جملات به عنوان فاعل، مفعول یا مبتدا استفاده شود.

5. استفاده در جملات: می‌توان از این کلمه در جملات مختلف به شکلی صحیح و روان استفاده کرد. به مثال زیر توجه کنید:

   • "در کنار رودخانه، قلوه سنگ‌های زیبا و رنگارنگی وجود دارد."

برای نگارش بهتر و صحیح‌تر، توجه به این نکات می‌تواند کمک‌کننده باشد.

1. قلوه سنگ‌های کوچک در کنار رودخانه به زیبایی طبیعت افزوده‌اند.
2. کودک با قلوه سنگ‌ها مشغول بازی بود و آنها را به داخل آب می‌انداخت.
3. در سفر به کوهستان، قلوه سنگ‌های بزرگ راه را بسیار دشوار کرده بودند.