کلمه "کاراندام‌شناسی" به معنای علم یا مطالعه درباره‌ی عملکردی و ساختار اندام‌ها و چگونگی کار آن‌ها در بدن است. در بررسی این کلمه از نظر قواعد فارسی و نگارشی، موارد زیر قابل توجه است:

1. ترکیب واژه‌ها: "کاراندام" از ترکیب دو واژه "کار" و "اندام" ساخته شده است. "کار" به معنای عملکرد و "اندام" به معنای اعضای بدن می‌باشد. پس "کاراندام" به معنای عملکرد اندام‌هاست.

2. پسوند "-شناسی": این پسوند در زبان فارسی به معنای علم یا دانش یک موضوع خاص است. با اضافه کردن "شناسی" به "کاراندام"، کلمه به معنای علم مطالعه عملکرد اندام‌ها تبدیل می‌شود.

3. نوشتار: در نگارش این کلمه، باید از حروف چسبیده و بی‌فاصله استفاده کرد، به‌طوری‌که "کاراندام‌شناسی" صحیح است و دیگر از فاصله یا جداکردن اجزا استفاده نمی‌شود.

4. قوانین عمومی نگارش:

   • در نگارش کلمات ترکیبی مانند "کاراندام‌شناسی"، علامت (-) برای تفکیک اجزای ترکیب (مانند "کاراندام" و "شناسی") استفاده می‌شود.
   • توجه به حروف بزرگ و کوچک: در متون عمومی، واژه‌ها به همان شکل نوشته می‌شوند و هیچ یک از اجزای کلمه نیاز به حروف بزرگ ندارد مگر در ابتدای جمله.
5. روش‌های تلفظ: این کلمه به صورت "کاراندام‌شناسی" تلفظ می‌شود و بر روی هجاها و تأکید‌ها ممکن است در مکالمات مختلف متفاوت باشد، اما نگارش باید همواره ثابت بماند.

در مجموع، "کاراندام‌شناسی" واژه‌ای علمی و ترکیبی است که دقت در نگارش و استفاده صحیح از آن مهم است.