کلمه "کالبدشناسی عملی" مرکب از دو جزء است: "کالبدشناسی" و "عملی". برای نگارش صحیح و رعایت قواعد زبان فارسی، می‌توان به نکات زیر توجه کرد:

1. فصل و ترکیب کلمات: در ترکیب‌های دو یا چندجزئی، معمولاً از یک کلمه به عنوان هسته اصلی و بقیه به عنوان توصیف‌کننده استفاده می‌شود. در اینجا "کالبدشناسی" هسته و "عملی" توصیف‌کننده است.

2. نحوه نوشتن: کلمات مرکب همچون "کالبدشناسی عملی" به صورت پیوسته نوشته می‌شوند و نیازی به ویرگول یا فاصله اضافی نیست.

3. نقش‌های دستوری: "کالبدشناسی" به معنای علم مطالعه ساختار و آناتومی بدن، و "عملی" به معنای کاربردی و مربوط به عمل و تجربه می‌باشد. بنابراین این ترکیب به نوعی تدریس و یادگیری آناتومی به صورت عملی را می‌رساند.

4. دقت در استفاده: بسته به سیاق جمله و مفهومی که می‌خواهید منتقل کنید، ممکن است باید از عبارات دیگر نیز بهره بگیرید تا وضوح بیشتری ایجاد شود.

به عنوان مثال، جمله‌ای که شامل "کالبدشناسی عملی" باشد، می‌تواند به این صورت باشد: "در کلاس‌های کالبدشناسی عملی، دانشجویان به یادگیری ساختار بدن انسان می‌پردازند."

لذا در نگارش این ترکیب دقت کنید که قواعد نگارشی و نحوه استفاده از کلمات را به درستی رعایت کنید.