کلمه "کام‌پذیری" به معنای قابلیت یا توانایی پذیرفتن کام، و در برخی متون به معنای لذت و شادی نیز به کار می‌رود. برای استفاده صحیح از این کلمه و قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با آن، نکات زیر را مد نظر داشته باشید:

1. نحوه نگارش: "کام‌پذیری" با استفاده از نشانه (-) بین "کام" و "پذیری" نوشته می‌شود. این خط تیره نشان‌دهنده ترکیب این دو واژه است.

2. معنی‌شناسی: پیشوند "کام" به معنای لذت یا خوشی است و "پذیری" نشان‌دهنده قابلیت یا استعداد است. بنابراین، "کام‌پذیری" به معنای توانایی یا قابلیت لذت بردن است.

3. قید و صفت: "کام‌پذیری" می‌تواند به عنوان یک اسم به کار رود و معمولاً در جملات توصیفی یا تحلیلی همراه با صفات و قیدهای مربوط به لذت یا خوشی به کار می‌رود.

4. جملات مثالی:

   • او از کام‌پذیری بالایی برخوردار است و همیشه سعی می‌کند از زندگی لذت ببرد.
   • سطح کام‌پذیری افراد بسته به تجربیات و ارزش‌های شخصی آن‌ها متفاوت است.
5. قواعد نگارشی: در استفاده از "کام‌پذیری" به شیوه صحیح نوشتار و قواعد دستوری مثل هماهنگی جنس و شمار با سایر اجزای جمله دقت کنید.

اگر سوال خاصی در مورد کاربرد یا معنی آن دارید، خوشحال می‌شوم که بیشتر کمک کنم!