کمینه

کلمه "کمینه" در زبان فارسی به معنای حداقل یا کمترین مقدار است و در متون علمی، ریاضی و فلسفی استفاده می‌شود. برای استفاده درست از این کلمه و نگارش آن، قواعد زیر را در نظر بگیرید:

1. نحوه نگارش: کلمه "کمینه" به صورت صحیح با حرف "ک" بزرگ (در ابتدای جمله یا عنوان) و با حروف کوچک در سایر موارد نوشته می‌شود.

2. نقش دستوری: معمولاً "کمینه" به عنوان اسم به کار می‌رود و می‌تواند به عنوان صفت در کنار اسم‌های دیگر نیز قرار بگیرد. به عنوان مثال: "کمینه هزینه" یا "کمینه مقدار".

3. استفاده در جملات: کلمه "کمینه" می‌تواند در جملات مختلف به کار رود. مثلاً:

   • "کمینه مقدار لازم برای انجام این کار مشخص شده است."
   • "هدف ما کاهش میزان آسیب به حد کمینه است."

4. ترکیب‌ها: این کلمه می‌تواند با سایر واژه‌ها ترکیب شود، مانند:

   • "کمینه‌سازی" (به معنای یافتن حداقل)
   • "کمینه کردن" (به معنای کاهش به حداقل)
5. رعایت نکات نگارشی: در نگارش متون علمی یا رسمی، سعی کنید از کلمات و عبارات مرتبط با "کمینه" به صورت دقیق و مختصر استفاده کنید تا مفهوم به درستی منتقل شود.

با رعایت این نکات، می‌توانید کلمه "کمینه" را به‌طور مؤثر و صحیح در نوشتار خود به کار ببرید.

1. در تجزیه و تحلیل داده‌ها، یافتن کمینه هزینه‌ها می‌تواند به بهبود کارایی موثر کمک کند.
2. در این پروژه، هدف ما رسیدن به کمینه زمان ممکن برای اتمام کار است.
3. با توجه به شرایط آب و هوایی، لازم است که کمینه دما را در طول شب در نظر بگیریم.