کلمه "کنشگر" به معنای فردی است که در یک فعالیت اجتماعی، سیاسی یا فرهنگی به‌صورت فعال و مؤثر شرکت می‌کند. این واژه از دو بخش "کنش" به معنی عمل یا فعالیت و "گر" به عنوان پسوندی برای نشان دادن فرد یا شخص تشکیل شده است.

برخی از نکات نگارشی و قواعد مربوط به این کلمه عبارتند از:

1. تلفظ: "کنشگر" به صورت "kaneshgar" تلفظ می‌شود و تأکید بر بخش اول است.

2. نحو: این کلمه معمولاً به عنوان اسم و در سیاق‌های مختلف به کار می‌رود. می‌توان آن را به صورت مفرد (کنشگر) یا جمع (کنشگران) استفاده کرد.

3. ساختار جمله: در جملات، "کنشگر" می‌تواند نقش فاعل، مفعول یا حالت دیگر را ایفا کند. به‌عنوان مثال:

   • کنشگر در جلسه حاضر شد. (فاعل)
   • ما کنشگران را ملاقات کردیم. (مفعول)

4. ترکیب با دیگر کلمات: این واژه می‌تواند با صفت‌ها و قیدهای مختلف ترکیب شود. به‌عنوان مثال:

   • کنشگر اجتماعی
   • کنشگر فعال
5. نکات املایی: در نوشتار، توجه به املای صحیح و استفاده درست از این کلمه در متن اهمیت زیادی دارد.

با رعایت این نکات، می‌توان از کلمه "کنشگر" به‌خوبی در نوشتارها و گفتارهای رسمی و غیررسمی استفاده کرد.