کلمه "گذرگاه" در زبان فارسی به معنای محل عبور یا راهی است که به‌طور خاص برای عبور افراد یا وسایل نقلیه استفاده می‌شود. در ادامه به برخی از قواعد نگارشی و نحوه استفاده از این کلمه اشاره می‌شود:

1. نوشتار: کلمه "گذرگاه" به صورت جدا نوشته نمی‌شود و باید به همین شکل ترکیبی و بدون فاصله نوشته شود.

2. استفاده در جملات: این کلمه معمولاً در جملات به عنوان اسم استفاده می‌شود. مثلاً:

   • "او از گذرگاه عبور کرد."
   • "گذرگاه‌های شهر باید ایمن‌سازی شوند."

3. تلفظ: تلفظ صحیح این کلمه به صورت "گُذَرگاه" است و تکیه بر روی سیلاب اول (گُ) قرار دارد.

4. جمع: جمع "گذرگاه" به صورت "گذرگاه‌ها" است.

5. کاربرد: این کلمه می‌تواند در زمینه‌های مختلفی مانند امنیت، جغرافیا، و ترافیک استفاده شود. به عنوان مثال:

   • "گذرگاه‌های کوهستانی نیاز به نگهداری دارند."
   • "پلی بر روی گذرگاه آب ساخته شده است."
6. معانی و مترادف‌ها: در برخی متون، ممکن است مترادف‌های دیگری مانند "مسیر"، "راه"، یا "طریق" نیز به کار رود، اما هر کدام از این واژگان معانی خاص خود را دارند و ممکن است در بافت‌های متفاوت به کار روند.

با رعایت این موارد، می‌توانید از کلمه "گذرگاه" به طور صحیح در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

1. در دل جنگل، یک گذرگاه باریک و پرپیچ و خم وجود داشت که به دریاچه‌ای مخفی می‌رسید.
2. عبور از آن گذرگاه تنها در روزهای روشن توصیه می‌شد، زیرا شب‌ها به شدت خطرناک بود.
3. مردم محلی در سال‌های گذشته، گذرگاه قدیمی را بازسازی کردند تا گردشگران بتوانند از زیبایی‌های طبیعی آن بهره‌مند شوند.