کلمه «گشت‌نامه» در زبان فارسی به عنوان یک واژه ترکیبی تشکیل شده از دو بخش «گشت» و «نامه» است. در زیر به برخی از قواعد نگارشی و فارسی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. تلفظ: این کلمه به صورت «گَشت‌نامه» تلفظ می‌شود. تأکید بر روی هجا اول (گَشت) است.

2. نویسه‌نگاری: برای نوشتن این کلمه، باید فاصله‌ای بین «گشت» و «نامه» وجود نداشته باشد و یک خط تیره (ـ) بین دو بخش قرار گیرد. بنابراین شکل صحیح آن «گشت‌نامه» است.

3. معنی: گشت‌نامه معمولاً به معنی نامه‌ای است که برای گزارش یا اطلاع‌رسانی درباره یک گشت یا بازدید از یک مکان یا موضوع خاص نوشته می‌شود.

4. صرف و نحو: گشت‌نامه یک اسم مرکب است و مانند سایر اسم‌ها می‌تواند به صورت مفرد و جمع (گشت‌نامه‌ها) استفاده شود.

5. نهاد و گزاره: در جملات، می‌توان از «گشت‌نامه» به عنوان نهاد یا مفعول استفاده کرد. مثلاً: «او یک گشت‌نامه نوشت.»

با رعایت این نکات می‌توان به درستی از کلمه «گشت‌نامه» در نوشتار و گفتار فارسی استفاده کرد.