کلمه "گوش آزمایشی" به معنای نوعی گوش برای سنجش یا آزمایش است. برای نوشتن این ترکیب در متن‌های فارسی، چند نکته نگارشی و قواعدی وجود دارد که باید به آن‌ها توجه کرد:

1. جدا یا وصل نوشتن: در زبان فارسی، ترکیب‌های وصفی معمولاً به صورت جدا نوشته نمی‌شوند. اما "آزمایشی" به عنوان صفت می‌تواند به صورت جدا یا نزدیک به "گوش" نیز نوشته شود. برای مثال: "گوش آزمایشی" یا "گوش‌آزمایشی" هر دو درست هستند، ولی صورت متصل کمی رایج‌تر است.

2. حروف اضافه و دیگر علائم نگارشی: در متن‌های رسمی و نگارشی، در برابر حروف اضافه و جملات، باید از علائم نگارشی appropriately استفاده کنید. به ویژه این که توجه کنید که "گوش آزمایشی" باید با دقت در جمله قرار گیرد.

3. تطابق نهاد و گزاره: در جمله‌های فارسی، از نظر گرامری باید دقت کنید که نهاد و گزاره به هم تناسب داشته باشند. برای مثال: "این گوش آزمایشی مناسب است."

4. استفاده از علامت‌گذاری: اگر کلمه "گوش آزمایشی" در جمله‌ای خاص به کار می‌رود (مثلاً به عنوان عنوان یا بخشی از یک جمله)، باید به دقت از ویرگول، دو نقطه و دیگر علائم نگارشی استفاده کنید.

با توجه به موارد فوق، می‌توان گفت که نوشتن درست این ترکیب به متن و زمینه استفاده آن بستگی دارد.