واژه "گوشه" در زبان فارسی به معنای نقطه‌ای در یک فضا است که معمولاً به دور از مرکز یا نقطه اصلی قرار دارد و می‌تواند به عنوان یک اسم، صفت یا حتی در ترکیب‌های مختلف مورد استفاده قرار گیرد. در ادامه به برخی از نکات نگارشی و قاعده‌های مربوط به این کلمه اشاره می‌کنیم:

1. استخدام صحیح: واژه "گوشه" به تنهایی یک اسم است و باید در جملات به درستی و در محلی مناسب استفاده شود. مثلاً: "کتاب را در گوشه میز گذاشتم."

2. حروف جر: معمولاً "گوشه" با حروف جر می‌تواند ترکیب‌های مختلفی ایجاد کند. به عنوان مثال: "در گوشه"، "به گوشه"، "از گوشه".

3. ترکیب با صفات: واژه "گوشه" می‌تواند با صفات مختلفی ترکیب شود. مثلاً: "گوشه دنج"، "گوشه تاریک".

4. جنس و عدد: "گوشه" یک اسم مؤنث در زبان فارسی است و در حالت جمع به "گوشه‌ها" تبدیل می‌شود.

5. نکات نگارشی: هنگام نوشتن متن، توجه به نگارش صحیح و فاصله‌گذاری در نوشتن "گوشه" اهمیت دارد. این کلمه باید جدا نوشته شود و به هیچ عنوان با کلمات دیگر بدون فاصله ترکیب نشود.

6. محل قرارگیری در جمله: "گوشه" می‌تواند در جایگاه‌های مختلفی در جمله قرار گیرد، ولی معمولاً در جملات توصیفی به عنوان مفعول یا صفت مورد استفاده قرار می‌گیرد.

با توجه به این نکات می‌توانید از "گوشه" به درستی و به طور مؤثر در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

1. در گوشه اتاق، یک میز کوچک و زیبا قرار دارد که کتاب‌های مورد علاقه‌ام را روی آن گذاشته‌ام.
2. در یک روز بارانی، تصمیم گرفتم در گوشه باغ بنشینم و به صدای باران گوش دهم.
3. او همیشه در گوشه کلاسی می‌نشست و بدون اینکه کسی متوجه شود، به درس‌ها گوش می‌داد.