کلمه "انسان‌شناسی اجتماعی" از ترکیب دو کلمه "انسان‌شناسی" و "اجتماعی" تشکیل شده است. در زیر به چند قاعده و نکته نگارشی و گرامری مرتبط با این ترکیب می‌پردازیم:

1. جداسازی واژه‌ها: واژه "انسان‌شناسی" به طور مستقل یک مفهوم خاص دارد و شامل پسوند "-شناسی" است که به معنای "دانش" یا "علم" است. بنابراین به همین صورت باید به کار رود.

2. نقطه‌گذاری: در فارسی، وقتی واژه‌ها با هم ترکیب می‌شوند، معمولاً از خط فاصله برای اتصال آن‌ها استفاده می‌شود. در این مورد "انسان‌شناسی" به صورت یک کلمه و "اجتماعی" به عنوان وصفی برای آن قید می‌شود.

3. رتبه و ترتیب: در زبان فارسی، صفت‌ها معمولاً قبل از اسم‌هایی که توصیف می‌کنند می‌آیند. اما در این ترکیب، "اجتماعی" به عنوان صفتی برای "انسان‌شناسی" عمل می‌کند و به معنی بررسی انسان‌شناسی در بستر اجتماع و روابط اجتماعی است.

4. زبان رسمی و غیررسمی: در متون رسمی، بهتر است از واژه "انسان‌شناسی اجتماعی" استفاده شود تا ابهاماتی که ممکن است در استفاده از زبان غیررسمی پیش بیاید، برطرف شود.

5. وضعیت مضاف و مضاف‌الیه: اگر بخواهیم به صورت دقیق‌تر به مفهوم نیز بپردازیم، می‌توان گفت که "اجتماعی" مضاف به "انسان‌شناسی" است و این ترکیب به بررسی متقابل انسان و جامعه می‌پردازد.

به طور کلی، استفاده صحیح و دقیق از ترکیب "انسان‌شناسی اجتماعی" نیازمند رعایت قواعد نگارشی و زبان‌شناسی است.