کلمه "لغت‌شناسی" از دو بخش "لغت" و "شناسی" تشکیل شده است. در بررسی قواعد فارسی و نگارشی این کلمه، می‌توان به نکات زیر اشاره کرد:

1. تلفظ و نگارش: "لغت‌شناسی" باید به صورت متصل نوشته شود و علامت "‌" (خط اتصال) بین دو جزء "لغت" و "شناسی" قرار گیرد. این علامت نشان‌دهنده این است که این دو بخش به هم پیوسته‌اند و معنای خاصی را ایجاد می‌کنند.

2. معنی: "لغت‌شناسی" به طور کلی به معناي مطالعه و بررسی واژه‌ها و لغات، معنای آن‌ها و ارتباطات معنایی آن‌ها با یکدیگر است.

3. زاویه‌های معنایی: لغت‌شناسی می‌تواند شامل بررسی مواردی چون تاریخچه واژه‌ها، ریشه‌های آن‌ها، تغییرات معنایی، و کاربردهای مختلف زبان باشد.

4. قسمت‌های مرتبط: ممکن است "لغت‌شناسی" به عنوان یکی از شاخه‌های زبان‌شناسی یا به عنوان یک زمینه مطالعه مستقل در نظر گرفته شود.

5. قواعد کتابت: در نوشتار فارسی، کلمات ترکیبی و مرکب مانند "لغت‌شناسی" باید به صورت صحیح و طبق قواعد نگارشی درج شوند.

در نهایت، رعایت این نکات به شفافیت و دقت نوشتار کمک می‌کند و موجب فهم بهتر خوانندگان می‌شود.