کلمه "ماده‌گرایی" در زبان فارسی به مفهوم نگرش فلسفی‌ای اشاره دارد که بر اساس آن واقعیت و وجود به مواد مادی و عناصر محسوس محدود می‌شود. در حقوق نگارش و قواعد فارسی، نکات زیر در مورد این کلمه و به‌کارگیری آن قابل توجه است:

1. جدا کردن اجزاء مرکب: کلمه "ماده‌گرایی" از دو قسمت "ماده" و "گرایی" تشکیل شده است. در نوشتن، بین این دو قسمت باید حتماً "نقطه" (یعنی "ت"-ی" در "گرایی") وجود داشته باشد تا نشان دهد که این یک کلمه مرکب است.

2. استفاده صحیح: این کلمه معمولاً در متون فلسفی و اجتماعی به کار می‌رود و به صورت غیررسمی نیز در مباحثات علمی و دانشگاهی دیده می‌شود.

3. نوشتاری و گفتاری: در متون رسمی و نگارش‌های دانشگاهی، بهتر است این کلمه به صورت دقیق و بدون اشتباه نوشته شود تا از ابهام جلوگیری شود.

4. ترکیب و نحو: این کلمه می‌تواند به عنوان یک اسم به همراه صفات دیگر مانند "ماده‌گرایی شدید" یا "ماده‌گرایی فلسفی" به کار رود.

5. معادل‌ها: در برخی متون ممکن است از معادل‌های دیگری مانند "ماتریالیسم" نیز استفاده شود که به ویژه در متون فلسفی رواج دارد.

با رعایت این نکات می‌توان از "ماده‌گرایی" به شکل صحیح و مؤثر استفاده کرد.