عبارت "مأموریت پذیر" ترکیبی از دو کلمه است: "مأموریت" و "پذیر". در اینجا، به بررسی قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با این عبارت می‌پردازیم:

1. تعریف واژه‌ها:

   • مأموریت: به معنای وظیفه یا کار مشخصی است که به کسی محول می‌شود.
   • پذیر: به معنای قابل قبول و به قبول کردن چیزی اشاره دارد.

2. قواعد املایی:

   • واژه "مأموریت" در نوشتار فارسی معمولاً با حرف "م" و علامت "ت" در انتها نوشته می‌شود.
   • کلمه "پذیر" معمولاً به صورت پیوسته و بدون هر گونه خطا نوشته می‌شود.

3. قواعد نگارشی:

   • در نگارش این عبارت، به فاصله بین دو کلمه توجه کنید. فضای بین "مأموریت" و "پذیر" باید وجود داشته باشد.
   • در صورت نیاز به روان‌تر کردن متن، می‌توانید از علامت‌گذاری یا ساختار جملات مناسب استفاده کنید.

4. ترکیب کلمات:

   • این ترکیب به معنای کسی است که می‌تواند مأموریت‌ها را قبول کند یا به عهده بگیرد. بنابراین کاربرد آن در متون رسمی یا غیررسمی باید به درستی مشخص شود.
5. کاربرد:
   • این ترکیب را می‌توان در متون اداری، بیانیه‌های کاری یا توصیف ویژگی‌های فردی به کار برد.

به طور کلی، توجه به قواعد زبان و نگارش هنگام استفاده از چنین ترکیباتی می‌تواند به فهم بهتر متن کمک کند.