کلمه "ماندگار" در زبان فارسی به معنای چیزی است که دوام دارد یا باقی می‌ماند. اصولاً قواعد نگارشی و گرامری مربوط به این کلمه عبارتند از:

1. معنی و کاربرد:

   • "ماندگار" به عنوان یک صفت به کار می‌رود و معمولاً به چیزهایی اطلاق می‌شود که تأثیر یا وجود آن‌ها در طول زمان باقی می‌ماند. مثلاً: "این فیلم یک اثر ماندگار است."

2. ضبط نوشتاری:

   • این کلمه به شکل "ماندگار" نوشته می‌شود و در هیچ مورد خاصی تغییر نمی‌کند.

3. صرف و نحو:

   • می‌توان آن را به صورت مفرد و جمع به کار برد، مثلاً: "آثار ماندگار" یا "اندیشه ماندگار".

4. نکات نگارشی:

   • از نقطه‌گذاری مناسب در جملات استفاده شود.
   • توجه به ساختار جملات و رعایت نکات دستوری.
5. مثال‌های کاربردی:
   • "این شعر به خاطر عمق احساساتش، ماندگار شده است."
   • "تجربیات ماندگار انسان در زندگی، او را شکل می‌دهند."

در کل، "ماندگار" کلمه‌ای است که در متون ادبی، توصیفی و روزمره به کار می‌رود و دارای ابعادی از لحاظ معنایی و نگارشی است.

1. آثار هنری این نقاش به عنوان ماندگارترین نمونه‌های هنر معاصر شناخته می‌شوند.
2. محبت و دوستی واقعی همیشه ماندگار است و در دل‌ها باقی می‌ماند.
3. تجربیات سفر به مکان‌های جدید، خاطراتی ماندگار در ذهن انسان ایجاد می‌کند.