کلمه "مانده" در زبان فارسی به چندین صورت و در شرایط مختلف به کار می‌رود. در زیر به قواعد و نکات نگارشی مربوط به این کلمه اشاره می‌شود:

1. معنی و کاربرد:

   • "مانده" می‌تواند به معنای باقی‌مانده یا چیزی است که باقی مانده است، باشد. به عنوان مثال: «غذای مانده» به معنای غذایی است که پس از یک وعده باقی مانده است.
   • همچنین می‌تواند به معنای کسی که در جایی باقی مانده یا به نوعی در جا مانده باشد.

2. نکته‌های نگارشی:

   • "مانده" به عنوان صفت، معمولاً قبل از اسم قرار می‌گیرد: مانند "کتاب مانده" یا "غذای مانده".
   • در نوشتن ادبیات یا متون ادبی، ممکن است "مانده" به صورت توصیفی نیز به کار رود: مانند "دلی مانده و بی‌قرار".
   • این کلمه همچنین در ترکیب‌های خاصی نیز به کار می‌رود، مانند "مانده به حال خود" یا "مانده بر زمین".

3. فارغ از قاعده‌ی عمومی:

   • به صورت خاص، این کلمه تحت تأثیر قواعد صرف و نحو کلمات دیگر قرار نمی‌گیرد و به صورت مستقل به کار می‌رود.
4. جایگاه در جمله:
   • "مانده" می‌تواند در موقعیت‌های مختلفی از جمله قرار گیرد، اما معمولاً در مکالمات و جملات روزمره، به منظور توصیف و بیان وضعیت استفاده می‌شود.

با توجه به کاربردهای این کلمه، استفاده صحیح از آن نیاز به دقت در فهم مفهوم زمینه‌ای دارد.

1. بعد از یک روز پرمشغله، انرژی‌ام تمام شده و فقط چند ساعت برای استراحت مانده است.
2. در کتابخانه، تنها چند کتاب قدیمی مانده که به ندرت کسی سراغ آن‌ها می‌رود.
3. با وجود اینکه چند سال از آن حادثه گذشته، هنوز هم خاطراتش در ذهنم مانده است.