کلمه «مجموعۀ ناپیوسته» در زبان فارسی ترکیبی از دو واژه است. برای استفاده صحیح از این عبارت و رعایت قواعد نگارشی، به نکات زیر توجه کنید:

1. نوشتار صحیح:

   • واژه‌ها به صورت جدا از هم نوشته نمی‌شوند و باید به صورت «مجموعۀ ناپیوسته» نوشته شود.
   • برای اشاره به «مجموعه» در اینجا از واژهٔ «مجموعه» بدون «ی» بی صدا (به صورت چهار حرفی) استفاده می‌شود. در فارسی، برای نشان دادن جمع، معمولاً به انتهای کلمه واژه‌ای اضافه می‌شود، اما در اینجا منظور به عنوان یک واژه واحد است.

2. نقطه‌گذاری:

   • اگر این عبارت در وسط جمله باشد، نیازی به کاما یا علامت خاصی ندارد. اما اگر در پایان جمله باشد، از نقطه استفاده کنید.
   • در موارد خاص، اگر عبارت به عنوان یک عنوان یا سرصفحه باشد، ممکن است نیازی به علامت نگارشی نداشته باشد.

3. ترکیب واژه‌ها:

   • در تحلیل‌های ادبی یا علمی، «مجموعۀ ناپیوسته» ممکن است به مجموعه‌ای اشاره کند که اجزاء آن به هم پیوسته نیستند. در اینجا دقت کنید که معنی مورد نظر روشن باشد.
4. اجتناب از واژه‌های اضافی:
   • در نگارش متون، از اضافه کردن واژه‌های غیرضروری پرهیز کنید و سعی کنید مفهوم مورد نظر خود را به طور واضح و مختصر بیان کنید.

با رعایت این نکات، می‌توانید از عبارت «مجموعۀ ناپیوسته» به طور صحیح و مؤثر استفاده کنید.