در زبان فارسی، برای نوشتار صحیح و نگارش درست کلمه‌ «محدودۀ مدت بازداری»، باید به چند نکته توجه کرد:

1. فاصله‌گذاری: کلمه «محدوده» و «مدت» باید جدا نوشته شوند و از «محدودۀ» به جای «محدوده» استفاده گردد، که نشان‌دهندۀ حالت توصیفی یا قیدی است.

2. صفت و موصوف: در فارسی، معمولاً صفت قبل از موصوف می‌آید. بنابراین، واژه‌ «مدت» به عنوان موصوف به دنبال واژه‌ «محدودۀ» قرار می‌گیرد.

3. علامت گذاری: اگر این عبارت بخشی از یک جمله باشد، باید توجه داشته باشید که اگر جمله پایان یافته و نیاز به علامت نگارشی دارید (مثل نقطه، ویرگول و غیره) باید طبق قواعد فارسی عمل کنید.

4. زبان رسمی: در متون رسمی و علمی، باید از نگارش دقیق و صحیح استفاده کرد و از اشتباهات گرامری یا واژگانی دوری نمود.

به طور کلی، عبارت «محدودۀ مدت بازداری» به صورت صحیح همین‌گونه نوشته می‌شود و در صورت استفاده در جمله، باید به قواعد نگارشی کل جمله نیز توجه داشته باشید.