کلمه "زبَرزنجیری" به عنوان یک واژه‌ی مرکب در زبان فارسی دارای ویژگی‌های خاصی از نظر قواعد نگارشی و دستور زبان است. در زیر به برخی از این قواعد اشاره می‌شود:

1. کلمه مرکب: "زبَرزنجیری" یک کلمه‌ی مرکب است که از دو بخش "زبر" و "زنجیری" تشکیل شده است. زبر به معنای سطحی ناهموار یا برجسته، و زنجیری به معنای مرتبط با زنجیر است.

2. نقطه‌گذاری: در صورت نیاز به جملات و عبارات، استفاده صحیح از ویرگول و نقطه در کنار این کلمه به وضوح معنا کمک می‌کند.

3. تطابق با صفت و موصوف: اگر این کلمه به عنوان صفت به کار برود، باید با موصوف خود از نظر جنس و شمار مطابقت داشته باشد. مثلاً "زنجیر زبر زنجیری" باید با موصوف خود هماهنگ باشد.

4. نوشتن پیوسته: در زبان فارسی، واژه‌های مرکب معمولاً به صورت یکجا نوشته می‌شوند، بنابراین "زبَرزنجیری" باید به همین شکل نوشته شود و جدا نوشتن آن نادرست است.

5. توجه به مفهوم: در نگارش، باید به این نکته توجه داشت که واژه‌های مشابه با مفاهیم مشابه سردرگمی ایجاد نکنند.

با رعایت این نکات، می‌توان از این کلمه به درستی و به صورت مؤثر استفاده کرد.