کلمه "ایستایی شناسی" به صورت ترکیبی از دو واژه "ایستایی" و "شناسی" تشکیل شده است. برای نوشتن و استفاده صحیح از این ترکیب در قواعد فارسی و نگارشی، نکات زیر را مدنظر قرار دهید:

1. جدا نوشتن یا ترکیب: "ایستایی" و "شناسی" باید به صورت یک ترکیب نوشته شوند و به هم متصل نمی‌شوند.

2. زبان فارسی: این اصطلاح علمی به معنای مطالعه یا بررسی ایستایی (stasis) در زمینه‌های مختلف مانند فلسفه، جامعه‌شناسی، و غیره است.

3. آوانگاری: تلفظ صحیح این ترکیب به صورت "ایستایی شناسی" می‌باشد که با رعایت حروف و صداهای فارسی بدرستی بیان می‌شود.

4. استفاده درست در جملات: این کلمه باید در جملات به شکل صحیح و در زمینه مناسب استفاده شود. مثلاً: "ایستایی شناسی به بررسی وضعیت‌های ثابت در یک سیستم اشاره دارد."

5. نکات نگارشی: در نگارش این اصطلاح، باید دقت کرد که از علامت‌های نگارشی مانند ویرگول یا نقطه قبل و بعد از آن به درستی استفاده شود.

6. واژه‌نامه: اگر از این واژه در متنی علمی بهره می‌برید، بهتر است توضیحی درباره آن در واژه‌نامه یا پاورقی متن ارائه دهید.

با رعایت این نکات، می‌توانید از اصطلاح "ایستایی شناسی" به طور صحیح و مؤثر در نوشتار خود استفاده کنید.